-
"Alnımdaki bıçak yarası
 Senin yüzünden
 Tabakam senin yadigarın
 İki elin kanda olsa gel, 
 diyor telgrafın
 Nasıl unuturum seni ben
 Vesikalı yarim"
 Orhan Veli

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

-
Resim
Kurtuluş Savaşı'nda Türk Kadını konulu yarışma metnim: Tür:Deneme   BARUT KOKULU ELLERE       Bizler Türk Kadınlarıyız. Tomris Hatun’la başladı kahramanlık hikayemiz. Kah kılıç salladık er meydanlarında elimizin hamuruyla, kah yavrularımızı büyüttük cephenin soğuk koynunda. Erlerimiz ne kadar nam saldıysa cihana, bizler de o kadar korku saldık düşmana. Cephe yolu gözledik, kimimizin eri döndü geriye, kimimizinki dönmedi. Köylerimiz ersiz kaldı, Ersizlerdere dediler adına. Askerler cephede kan dökerken, bizler ekmek yaptık, su taşıdık, mermi yaptık emektar ellerimizle. Orduya nefer gerekti kimi zaman, bizler kuşandık silahlarımızı, koştuk cepheye. Köylerimize baskın yaptılar, bizler siper ettik sinemizi o vicdansız kurşunlara. Yapamayız demedik, koşamayız demedik, korkarız hiç demedik! Gözümüzü kararttık, duamızı ettik, zamanı geldi can verdik dağı taşı kutsal olan bu topraklar için. Vatanımızı vermedik, sınırlarımızı düşmana çizdirmedik, namusumuzu ezdirmedi...
Devamı

DURUŞU OLMALI

-
Duruşu  olmalı insanın hayata karşı. Her gün verilen bu sonu gelmez savaşta, gardı hazır beklemeli. Etrafı kasıp kavuran ayazlarda, dimdik durup yıkılmayan çınar ağacı gibi. Meyvesi olmasa da, rüzgara karşı koymayı bilmeli. Bir   plak çalmalı odalarda, usul usul fakat yeri göğü yıkarcasına. İnletmeli gökyüzünü bir Müzeyyen Senar sesi. "Bir ihtimal daha var."  İhtimallerle   doludur hayat. Ömrünü yoluna harcadığın amaçlar,saçlarının beyazlamasına değer mi? Oysa ki çok kıymetlidir zaman dediğin, hiçbir zaman şu anki kadar genç olamayacaksın, öyle değil mi? Gençliğinin baharında yağız bir delikanlı,saçları rüzgarda salınan çıtı pıtı bir kız çocuğu. Evladının eline sıkı sıkı sarılan o vefalı anne, yüzü yaşındaki yıllar kadar çizgilerle dolmuş o yaşlı kadın. Herkesin bir yaşantısı, bir sınavı var öyle değil mi? Herkes durmadan hayatın dağlarını, tepelerini aşmak zorunda. Önce emeklemeyi öğreniyorsun, sonra yürümeyi. Yetmiyor, yeter mi hiç? Koşmayı da öğrenmen lazım. H...
Devamı
-
Uçsuz bucaksız çöllerdeyim Yahut ıssız bir deniz kenarında Zıtlıklar keskin izler açıyorken yüzüme Kayboluyor sesim soğuk dehlizlerde Bastığım zemin sarsılıyor tıpkı zelzele Ve hava ağırlaşıyor göğsümün içinde Zihnimde düşünceler cirit atarken hoyratça Çarpık gülümsemeler düşüyor yüzüme Bakıyorum gözlerim titreşirken levhalara Tanrım! Ne zaman geçecek bu ahzan? Bulamadım konaklayacak bir han Abreler bıraktım yanaklarıma o an Harabeler daha sağlam inandıklarından Ardıma bakmadım hep kaçtıklarımdan Sanrılarla yaşıyorum,lal ettim dilimi Ne zaman var oldum da kaybolayım şimdi? BFE.
Devamı