DURUŞU OLMALI

Kurtuluş Savaşı'nda Türk Kadını konulu yarışma metnim:
Tür:Deneme

 BARUT KOKULU ELLERE

      Bizler Türk Kadınlarıyız. Tomris Hatun’la başladı kahramanlık hikayemiz. Kah kılıç salladık er meydanlarında elimizin hamuruyla, kah yavrularımızı büyüttük cephenin soğuk koynunda. Erlerimiz ne kadar nam saldıysa cihana, bizler de o kadar korku saldık düşmana. Cephe yolu gözledik, kimimizin eri döndü geriye, kimimizinki dönmedi. Köylerimiz ersiz kaldı, Ersizlerdere dediler adına. Askerler cephede kan dökerken, bizler ekmek yaptık, su taşıdık, mermi yaptık emektar ellerimizle. Orduya nefer gerekti kimi zaman, bizler kuşandık silahlarımızı, koştuk cepheye. Köylerimize baskın yaptılar, bizler siper ettik sinemizi o vicdansız kurşunlara. Yapamayız demedik, koşamayız demedik, korkarız hiç demedik! Gözümüzü kararttık, duamızı ettik, zamanı geldi can verdik dağı taşı kutsal olan bu topraklar için. Vatanımızı vermedik, sınırlarımızı düşmana çizdirmedik, namusumuzu ezdirmedik, atalarımızın emanetine bizler sahip çıktık, koruduk gözümüz gibi!

      Ben İstanbul’dan Halide Edip! Direniş başlattım vatanımın toprağını kirleten gâvur botlarına karşı, ezdirmedim namus bildiğim toprağı. Ben Çanakkale’den Nezahat Onbaşı!  Babamın kanatlarında, daha dokuz yaşındayken tanıştım savaşın soğuk yüzüyle, sıcak barut kokusuyla. Silahlandım, savaştım, destek oldum kahraman orduma, düşmana geçit vermedik. Ben Kastamonu’dan Şerife Bacı! Küçücük sâbimle sırtladım kağnıyı, yürüdüm, yürüdüm, bitmek bitmedi yollar. Ama pes etmedim, ordu beklerdi taşıdığım mermileri. Sis çöktü birdenbire, tipiye tutulduk. Ama ıslanmamalıydı bu mermiler, bana emanetti. Yavrumun battaniyesiyle sardım onları. Mermiler patladı düşmanın vahşi pençesinde, yavrumsa dondu, göçtü şehitler alemine. Ben Erzurum’dan Fatma, Kara Fatma derler bana! Eşimi çağırdılar vatan borcunu ödemeye, peşinden gittim. Komutanlık yaptım, esir aldım bizlere silah tutan gözünü kan bürümüş düşmanları. O karanın da karası gün geldi, eşimi bıraktım Sarıkamış’ın beyaz ve soğuk koynuna. Mitingler yaptım, birlik çağrılarında bulundum. İzmir’i düşman zapt etti dediler, İzmir’e koştum, canım pahasına göz açtırmadım kana susamış canavarlara. Ben Kastamonu’dan Halime Çavuş! Anam babam bağırdı arkamdan, “Kızım etme, gitme” dediler, “Vatan beni bekler” dedim, helalleştim. Erkeğim dedim orduya girebilmek için, mühimmat taşıdım, silahlanıp savaştım, gazi oldum. Bir gün Gazi Mustafa Kemal Paşa gelmiş bizim cepheye. O olduğunu bilmiyordum, sonradan öğrendim. Başkumandan sordu “Üşümüyor musun? ” Karartmıştım gözümü, hemen cevabımı verdim kim olduğunu bilmediğim o adama. ”Bey, yüz bin kişi kurtulacak, ben öleceğim de ne olacak? ” Ben Kastamonu’dan Hafız Selman İzbeli! Cemiyetler kurdum, meclisimize üye oldum bir kadın olarak. Vatanın ahvaliyle ilgili umutsuzluğa düştüğümüz anlarda, Cumhuriyet kadınıyız biz dedim, inandım, çabaladım. Yoluna binlerce canın feda edildiği Türkiye Cumhuriyeti’nin istiklali için harcadım ömrümü. Ben Akhisar’dan Gördesli Makbule! Daha yeni gelin iken eşim Halil Efe ile birlikte Kuvay-ı Milliyecilere katıldık. Bir gün harp ederken erlerin geri çekildiğini gördüm, cesaretlensinler diye öne atıldım. Düşman mermisi pak alnımdan içeriye süzüldü, cennet vatanın toprağına düştü bedenim, şehit oldum. Ben Aydın’dan Çete Emir Ayşe! Şehit eşimden kalan tüm hatıralarımı satıp, toprağıma sahip çıkmak için bir tüfek aldım kendime. Devletim bana İstiklal Madalyası’nı layık görüp göğsüme taktı, gururla taşıdım. ”Savaştım Yunan’a karşı, elimde kalan en değerli şey Atatürk’ün göğsüme taktığı İstiklal Madalyası’dır.” dedim soranlara. Ben Adana’dan Tayyar Rahime! ”Ben kadın halimle ayakta duruyorum da, siz erkek olarak yerlerde sürünmeye utanmıyor musunuz? ” diyerek bir araya getirdim yılgın askerleri.

    Ben Trakya’dan Havva! Ben Tarsus’tan Adile Hala! Ben İzmir’den Binbaşı Ayşe! Ben Adana’dan Kılavuz Hatice! Yüzlerce kahramanlık hikayesi bıraktık sizlere. Kadınız demedik, yapamayız demedik, vatanı savunmayı borç bildik. Atamız bizleri ”Dünyada hiçbir milletin kadını, ben Anadolu kadınından daha fazla çalıştım, milletimi kurtuluşa ve zafere götürmekte Anadolu kadını kadar emek verdim diyemez” diyerek şereflendirdi. Bizler yerlerde sürünmedik, omuzlar üstünde göklere yükseldik! Bizler kahraman Türk kadınlarıyız, barut kokan ellerimizle kandan kahramanlık hikayeleri bıraktık sizlere!