İnsan ömrü hiç kimsenin iki dudağının arasında kalacak kadar basit değildir. İnsan doğar,büyür,tecrübe eder,hata yapar,birey olur ve tercihleriyle başbaşa kalır. İnsanın hayatını yönlendirecek olan ikinci bir kişinin vasat sözleri değil,kendi tercihleridir. Bu tercihler kimi zaman yanlışa,kimi zaman doğruya götürür fakat yolun sonunda,bu benim tercihimdi diyebilmek sonu iyi de olsa kötü de olsa insanın sırtını yaslayabileceği bir dayanak olur. Kötü sonuçlarda sizi yönlendirmeye çalışanların hiçbir zaman ellerinizi tuttuğunu göremezsiniz. Tecrübeyle sabittir. Sizi siz gibi kabullenenlere inanın,sizi her şeyinizle sevenlere kanın(!), sizi önemleseyenlere,size inananlara,her durumda sizin sırtınızı yaslayabileceğiniz kaya gibi dik duranlara inanın. Unutmayın,kanser hücreleri de sizin bedeninize aittir fakat sizi günden güne öl-dü-rür.
Kurtuluş Savaşı'nda Türk Kadını konulu yarışma metnim: Tür:Deneme BARUT KOKULU ELLERE Bizler Türk Kadınlarıyız. Tomris Hatun’la başladı kahramanlık hikayemiz. Kah kılıç salladık er meydanlarında elimizin hamuruyla, kah yavrularımızı büyüttük cephenin soğuk koynunda. Erlerimiz ne kadar nam saldıysa cihana, bizler de o kadar korku saldık düşmana. Cephe yolu gözledik, kimimizin eri döndü geriye, kimimizinki dönmedi. Köylerimiz ersiz kaldı, Ersizlerdere dediler adına. Askerler cephede kan dökerken, bizler ekmek yaptık, su taşıdık, mermi yaptık emektar ellerimizle. Orduya nefer gerekti kimi zaman, bizler kuşandık silahlarımızı, koştuk cepheye. Köylerimize baskın yaptılar, bizler siper ettik sinemizi o vicdansız kurşunlara. Yapamayız demedik, koşamayız demedik, korkarız hiç demedik! Gözümüzü kararttık, duamızı ettik, zamanı geldi can verdik dağı taşı kutsal olan bu topraklar için. Vatanımızı vermedik, sınırlarımızı düşmana çizdirmedik, namusumuzu ezdirmedi...
Yorumlar
Yorum Gönder